Dagje Tottori

Tottori was vandaag de 'place to go', ze hadden er voor Japan zeer uniek, zandduinen gelijkend op woestijnen met hier en daar oases. Dat betekende op tijd uit de veren, een kort ontbijtje en 15 minuten lopen naar het station, even gauw nog een. bakkje koffie, voor mij een theetje en hop de boemel in richting Tottori (nooit van gehoord, maar Joey wel). Daar na anderhalf uur aangekomen (gelukkig had ik mijn rugzak niet nodig, geen paniek dus) bij de informatie wat documentatie over de omgeving opgevraagd, in het bijzonder voor de route, maar tegenwoordig is Google Maps op je telefoon beter dan de verstrekte plattegrond. Het was een heerlijke wandeling van 5 km, zij het dat het toch nog bewolkt en koud was maar als je loopt heb je er weinig last van. Genieten doe ik vooral van de Japanse architectuur, alleen...begint deze steeds meer te lijken op de Westerse cultuur.
Onderweg nog bij de plaatselijke kruidenier wat fruit en ander etenswaar te hebben gehaald liepen we richting de 'duinen'. Heel apart, het leek onwijs veel op de Loonse en Drunense duinen, ware het niet dat deze in Japan lag en...aan de zee. Deze ontwaarden we pas toen we op de top van een duin stonden. Boven ons cirkelden een paar roofvogels, die waarschijnlijk verwachtte dat één van ons onwel zou worden, hopende op mij, dan kon hij er wel zeker een zomer en winter mee vooruit... Vanuit die top had je een prachtig gezicht op de zee, die redelijk veel golven produceerde en het strand, waarbij ik het idee had dat er mensen lagen te zonnen, echter toen we de duin afdaalden, bleek het slechts aangespoelde 'rotzooi' te zijn. Beneden aangekomen te zijn kon ik het niet laten de kousen en schoenen uit te doen en door het rollend zeewater te banjeren, heerlijk...die hoef ik voorlopig niet meer te wassen...
nog een paar honderd meter zijn we weer een duin opgeklommen en ontwaarde toen een ' oase' alleen misten we de bijbehorende palmen...echter in de verte zag ik wel een paar kamelen, maar...die waren te huur zodat het kijkt dat je in de woestijn zit, maar bij deze temperatuur van 13 graden, gaat een kameel ook niet voor zijn plezier op zijn hoeven staan...
Na nog een bakkie eelt (koffie) zochten we de bus op, maar...die was juist weg en de volgende kwam 'al' over een uur, dus....maar weer oefenen voor de 4-daagse,
Gelukkig begon het weer echt beter te worden en werd het warmer zodat het prettiger werd om te lopen. Onderweg zagen we een kat die voor onze neus op een slang(etje) dook en deze met de kop in z'n bek meesleurde. Weet niet of de slang giftig was...ik vermoed dat de kat dat nu wel weet(of niet meer).
Aangekomen op het station wilden we de trein terug nemen, echter....hij reed juist voor onze neus weg, dat betekende... anderhalf uur wachten op de volgende. Ik heb toen heerlijk genoten van de zon...nu baal ik dat ik geen After Sun heb meegenomen... maar over een week is dat weer voorbij.
Weer terug in Matsue zijn we naar een speciaal Japans restaurantje gegaan waar je echt eigen gemaakte specialiteiten van de omgeving kon krijgen. Wel hebben we er lang over gedaan om het te vinden, tja Japans is niet mij communicatiemiddel, Joey en GoogleMaps wel maar...lukt niet altijd...uiteindelijk wel gevonden en...het werd er heel gezellig...Saké erbij en...wat wil je nog meer...helaas kan ik dat hier niet vertellen, maar...het was er ook niet... Gelukkig was ik na al die Sake's nog helder genoeg om dit vast te leggen...